Dünya yazarı Prof. Dr. Çisil Sohodol ‘Zorlu’ krizini yorumladı

Zorlu Holding bünyesinde bulunan Vestel’in CEO’su Ergün Güler’in Ramazan tebriği bildirisi iş dünyasında yeni bir krizin kapısını ortalarken, süreç Güçlü’nün CEO’su Cem Köksal’ın istifası ile sonuçlandı.
Güler, çalışanlarının ‘Ramazan Ayı’nı tebrik eden bir bildiri paylaşmış, Güçlü Holding CEO’su Cem Köksal da şirketin yalnızca Şeker ve Kurban Bayramları’nı kutladığını belirtmiş Güler’i sert bir lisanla uyarmıştı.
‘Kurumsal kaos dersi’
Krizi pahalandıran Prof. Dr. Çisil Sohodol da daha evvel yaşanan Patiswiss olayını hatırlattı, bu kere yaşananın tam bir “kurumsal kaos dersi” olduğunu vurguladı.
Olayı 4 farklı senaryoda ele alan Sohodol, LinkedIn’da paylaştığı yazısında şu tabirlere yer verdi:
Şirketin Kurumsal Kültürü ve CEO Ahenk Krizi
Diyelim ki Kuvvetli Holding, küresel ve kurumsal yapısını münasebet göstererek tüm dini bayramlara uzaklıklı bir duruş sergiliyor ve şirket anayasası ve kutlama takvimi de bunu söylüyor. O vakit şu soruyu sormak lazım:
En zirve yöneticilerden Vestel CEO’sunun bundan haberi yok muydu? Şayet yoksa, bu, şirket içindeki irtibat kopukluğunun ve çok önemli bir sorunun göstergesi değil mi? CEO’nun, holdingin kurumsal kültürüne dair temel bir prensibi bilmemesi tek başına kocaman bir kriz değil mi?
Bilerek Mi Yapıldı?
Diyelim ki Vestel CEO’su bu siyasetten haberdardı lakin buna karşın Ramazan iletisini yayınladı. Pekala bu ne manaya geliyor?
Holding CEO’sunun otoritesine karşı bir bayrak açmak, şirket içinde bir isyan başlatmak demek değil mi?
Eğer bir CEO, başka CEO’nun prensiplerini bilerek yok sayıyorsa, bu şirket içi güç savaşlarının ve hizipleşmenin göstergesi değil mi?
Buyurun size ikinci kriz!
Reply vs. Reply All Faciası!
Şimdi diğer bir açıdan bakalım. Diyelim ki Güçlü Holding CEO’su aslında yalnızca Vestel CEO’suna cevap vermek istiyordu lakin ezkaza “Reply All” yaptı ve ileti tüm şirkete gitti.
Eğer bu türlü olduysa:
Şirketin mali sırları, geliştirmekte olduğu yeni teknolojiler yahut stratejik kararları da bir “Reply All” kazasına kurban giderse ne olacaktı?
Şirket içi yazışmaların böylesine denetimsiz bir formda yayılma ihtimali, kurumsal güvenliği nasıl tehdit eder?
Buyurun üçüncü kriz!
Bilerek mi Yapıldı? Güç Gösterisi mi?
Şimdi son ihtimali düşünelim. Diyelim ki bu ileti kazara değil, bilerek tüm şirkete gönderildi.
Peki burada ne var?
Holding CEO’su, en üst seviye yöneticilerinden birine, tüm şirketin gözleri önünde bir ders mi vermek istedi?
Bu, CEO düzeyinde bile açıkça bir “kibarca ayar verme” kültürünün işlediğini mi gösteriyor?
Durum buysa, şirket içi idare düzenekleri açısından büyük bir kriz kelam konusu. Oldu mu size bir öbür kriz!
Çalışanlar, başkanların nasıl davrandığını izler ve kültür buna nazaran şekillenir. Şayet en doruktaki yöneticiler bile otorite savaşlarını herkesin önünde veriyorsa buyurun size çalışanlar ortası taht oyunlarını mubah kılacak diğer bir kriz!
Özetle: CEO’lar şirketi yönetmek için vardır, kriz yaratmak için değil. İşte o vakit soru yeniden birebir: “Krizi CEO çıkarırsa kim yönetecek?”